Köln, BAP-Weihnachtskonzert

Da war es also so weit. Das Ticket hatte ich mir schon im April bestellt. Weihnachtsverpflichtungen waren halbwegs unbeschadet überstanden. 26.12.2008: BAP in der KölnArena (und obwohl die Halle jetzt offiziell anders heisst, werde ich stur sein und sie trotzdem KölnArena nennen). Konzert war gut. Ich mag die Songs der neuen CD(s). Gut, Prädestiniert hat gefehlt, aber Sonx sinn Dräume war dabei, und Morje fröh doheim, und und und. Ich erwarte auch nicht, dass BAP fünf Mal am Abend Verdamp Lang Her spielt. Aber irgendwas war. Irgendwas hat gefehlt. Ein Grossteil des Publikums war nur dort, weil die KölnArena wohl nicht ganz ausverkauft war, und Tickets anscheinend verschenkt/verlost worden sind. BAP hat das Publikum anfangs mehrmals zum mitklatschen auffordern müssen. Viele Leute sind vor den Zugaben rausgegangen - obwohl, ich wiederhole mich, das Konzert wirklich gut war.
Ich hatte grässliche Krämpfe in den Beinen - ich bin wohl inzwischen zu alt/krank, um 3,5 Stunden zu stehen. Das hat meiner Laune natürlich auch nicht gut getan.
Überlege gerade, ob ich im März noch zum Konzert nach Wuppertal fahre. Es gibt noch Sitzplatztickets.

sandra just did what sandra does best

Neen, ik heb geen toeristengroepen op de Grote Markt uitgekafferd omdat ze in mijn weg stonden.
Neen, ik heb de postbode van het kantoor niet de nek omgedraaid, omdat die tegenwoordig weigert naar het 12de verdiep te komen.
Neen, ik heb niet met S. ge-XXX. Maar dat doe ik straks misschien nog wel. Oké – schrap het woord ‘misschien’.

Al deze dingen kan ik ook heel goed, dat is waar, maaaaaaaaar …. Wat heb ik dan wel gedaan?

Ik heb net onze vluchten geboekt voor eind februari!!!!!!!!

Dank u internet, dank u visakaart, dank u Lufthansa.

Maar dat veronderstelt dus ook dat ik iets gedaan heb, wat ik eigenlijk helemaal niet graag doe. En dus ook niet goed kan.

Beslissingen nemen, inderdaad.

Dus waar gaan we naartoe, de laatste week van februari?

Rome? Nee. Barcelona? Nee. Hongkong? Nee. Provence? Nee. München? Nee. Chicago? Nee.

We gaan naar Helsinki en Tallinn. Eind februari, ja. Wat S. deed opmerken dat ik me misschien voor deze trip toch wel eens een winterjas zou moeten aanschaffen. Da könnte der Mann Recht haben, inderdaad.

Helsinki en Tallinn. Hereinafter referred to as Tallinski.

Bruce in Barcelona!

RSC Anderlecht - FC Bayern München 0-5

Die Mannschaft dankt den Fans nach dem Spiel:

 

München, 20. - 24. Februar 2008 - Ich bin jetzt auch Aberdeen-Fan!

Es war ein uiterst geslaagde trip naar München. Nicht nur, weil Bayern Aberdeen mit 5-1 vom Platz fegte, auch weil die schottischen Fans einfach toll waren. Wieviel Schotten waren am 21. Februar in der Allianz Arena? 5.000 - 6.000. Ungefähr die Hälfte (ich übertreibe nur leicht) habe ich vor, während und nach dem Spiel kennengelernt. Lustig. Vor dem Spiel konnte ich schon in der Münchener Innenstadt viele Schotten in Kilt bewundern.



Vor dem Freistoss, der zum 1-0 durch Lúcio führte.
1:0 Lucio (12.), 2:0 Van Buyten (36.), 3:0 Podolski (71.), 4:0 Podolski (77.), 4:1 Lovell (83.), 5:1 Van Bommel (85.)

Zufälligerweise sass ich im Stadion auch neben Aberdeen-Fans. Wir haben uns dann zusammen sehr über das "Anschlusstor" der Schotten in der 83. Minute gefreut. Es wäre auch interessant geworden, hätte der Schiedsrichter anfang der 2. Halbzeit das Abseitstor von Aberdeen zum 2-1 gegeben. Hat er aber nicht. Sonst wäre es vielleicht noch spannend geworden.

Am Freitag, 22.02, habe ich mir dann noch die Mark Rothko-Austellung angesehen: click!. Gut gemacht. Interessant. Ich war mir erst nicht sicher, ob die Sachen mir gefallen würden. Ich hab's gerne etwas weniger abstrakt, aber doch: Ich fand's schön, spannend, manchmal bedrückend, manchmal sogar sexy.

Am Samstagmorgen (23.02) war ich dann noch auf dem Flohmarkt auf dem Messegelände in Riem. Hat mir auch gefallen. Für insgesamt 4 euro habe ich zwei Kochbücher aus den 70er Jahren erstanden, und dieses Prachtstück von einem Kissenbezug:

JAAAAAAAAAAAAAAAA! JA JA JA! JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!

TRALALALALALALA YEAHYEAHYEAH HIP HIP HOERA NANANANA YEAH YEAH YEAH

*SANDRA DOES A HAPPY DANCE*

IK HEB TICKETS VOOR REM OP 24 MAART IN DE ROYAL ALBERT HALL IN LONDON VASTGEKREGEN!
Slechte tickets, but tickets they are!

NANANANANANANANANANAA

Dank u, dank u. Ik weet niet wat ik moet zeggen - I am still in shock.
Deze grote eer die mij te beurt valt - een concert van REM in de Royal Albert Hall, bloody hell - komt natuurlijk geheel onverwacht. Ik moet nog bekomen van de emotie. Maar een dergelijke succesvolle ochtend, allez, middag, zou niet mogelijk geweest zijn zonder de hulp van mijn medemensen.

Daarom wil ik van de gelegenheid gebruik maken om livenation.co.uk en ticketmaster.co.uk te bedanken, zonder dewelke dit niet mogelijk geweest zou zijn.

Mijn werkgever spreek ik mijn hartelijke dank uit voor het ter beschikking stellen van de internetverbinding.

Ook mijn visakaart verdient hier een bijzondere vermelding. Zonder haar zou ik niets zijn. Mijn visakaart en ik zijn in de laatste jaren erg aan elkaar gehecht geraakt. Niets kan onze band verbreken.

Bovendien gaat my heart to Ruth voor het duimen, naar Paul voor het ter beschikking stellen van zijn appartement in Londen en naar Simon voor zijn gezelschap, steun en medewerking.

*sandra pinkt traan weg*

Het is goed te weten dat ik door zoveel getalenteerde, sympathieke en geduldige mensen - ach, VRIENDEN - omringd word. Zonder hen zou dit alles niet mogelijk zijn.

Thank you. London, REM, here I come!

(mocht iemand dit als basis voor zijn of haar Oscar-speech willen gebruiken, moet die persoon wel eerst contact met mij opnemen - je weet wel: kwestie van copyright en royalties en meer such stuff).

Einfach, weil's so schön ist...

... Nelson und ihre Ikea-Maus ...


... vor meiner neuen olivgrünen Schlafzimmerwand.

The Adventure Within

Avontuur moet je niet altijd ver weg zoeken. Soms vind je spanning bij je thuis. Soms máák je spanning voor jezelf. Als je tussen kerstmis en nieuwjaar opeens besluit dat je je trouw, wit behangpapier beu bent en de twee zichtbare muren van je slaapkamer altijd al (!) olijfgroen wilde verven. Als je de nacht van 31 december op 1 januari ermee doorbrengt datzelfde trouwe, witte behangpaper van de muur te prutsen. En als je daarbij niét gehinderd wordt door enige voorkennis wat schilderen betreft.

Maar ... trara ... sandra proudly presents: haar eerste olijfgroene slaapkamermuur! De tweede is volgend weekend aan de beurt. De foto toont de muur met nog maar een laag groene verf. Voor de perfectionisten onder ons: ondertussen is er al een tweede laag verf op gekletst en zie je eventuele strepen niet meer.