München, 20. - 24. Februar 2008 - Ich bin jetzt auch Aberdeen-Fan!

Es war ein uiterst geslaagde trip naar München. Nicht nur, weil Bayern Aberdeen mit 5-1 vom Platz fegte, auch weil die schottischen Fans einfach toll waren. Wieviel Schotten waren am 21. Februar in der Allianz Arena? 5.000 - 6.000. Ungefähr die Hälfte (ich übertreibe nur leicht) habe ich vor, während und nach dem Spiel kennengelernt. Lustig. Vor dem Spiel konnte ich schon in der Münchener Innenstadt viele Schotten in Kilt bewundern.



Vor dem Freistoss, der zum 1-0 durch Lúcio führte.
1:0 Lucio (12.), 2:0 Van Buyten (36.), 3:0 Podolski (71.), 4:0 Podolski (77.), 4:1 Lovell (83.), 5:1 Van Bommel (85.)

Zufälligerweise sass ich im Stadion auch neben Aberdeen-Fans. Wir haben uns dann zusammen sehr über das "Anschlusstor" der Schotten in der 83. Minute gefreut. Es wäre auch interessant geworden, hätte der Schiedsrichter anfang der 2. Halbzeit das Abseitstor von Aberdeen zum 2-1 gegeben. Hat er aber nicht. Sonst wäre es vielleicht noch spannend geworden.

Am Freitag, 22.02, habe ich mir dann noch die Mark Rothko-Austellung angesehen: click!. Gut gemacht. Interessant. Ich war mir erst nicht sicher, ob die Sachen mir gefallen würden. Ich hab's gerne etwas weniger abstrakt, aber doch: Ich fand's schön, spannend, manchmal bedrückend, manchmal sogar sexy.

Am Samstagmorgen (23.02) war ich dann noch auf dem Flohmarkt auf dem Messegelände in Riem. Hat mir auch gefallen. Für insgesamt 4 euro habe ich zwei Kochbücher aus den 70er Jahren erstanden, und dieses Prachtstück von einem Kissenbezug:

JAAAAAAAAAAAAAAAA! JA JA JA! JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!

TRALALALALALALA YEAHYEAHYEAH HIP HIP HOERA NANANANA YEAH YEAH YEAH

*SANDRA DOES A HAPPY DANCE*

IK HEB TICKETS VOOR REM OP 24 MAART IN DE ROYAL ALBERT HALL IN LONDON VASTGEKREGEN!
Slechte tickets, but tickets they are!

NANANANANANANANANANAA

Dank u, dank u. Ik weet niet wat ik moet zeggen - I am still in shock.
Deze grote eer die mij te beurt valt - een concert van REM in de Royal Albert Hall, bloody hell - komt natuurlijk geheel onverwacht. Ik moet nog bekomen van de emotie. Maar een dergelijke succesvolle ochtend, allez, middag, zou niet mogelijk geweest zijn zonder de hulp van mijn medemensen.

Daarom wil ik van de gelegenheid gebruik maken om livenation.co.uk en ticketmaster.co.uk te bedanken, zonder dewelke dit niet mogelijk geweest zou zijn.

Mijn werkgever spreek ik mijn hartelijke dank uit voor het ter beschikking stellen van de internetverbinding.

Ook mijn visakaart verdient hier een bijzondere vermelding. Zonder haar zou ik niets zijn. Mijn visakaart en ik zijn in de laatste jaren erg aan elkaar gehecht geraakt. Niets kan onze band verbreken.

Bovendien gaat my heart to Ruth voor het duimen, naar Paul voor het ter beschikking stellen van zijn appartement in Londen en naar Simon voor zijn gezelschap, steun en medewerking.

*sandra pinkt traan weg*

Het is goed te weten dat ik door zoveel getalenteerde, sympathieke en geduldige mensen - ach, VRIENDEN - omringd word. Zonder hen zou dit alles niet mogelijk zijn.

Thank you. London, REM, here I come!

(mocht iemand dit als basis voor zijn of haar Oscar-speech willen gebruiken, moet die persoon wel eerst contact met mij opnemen - je weet wel: kwestie van copyright en royalties en meer such stuff).

Einfach, weil's so schön ist...

... Nelson und ihre Ikea-Maus ...


... vor meiner neuen olivgrünen Schlafzimmerwand.